درمیان بودن و نبودن،
من بودم
و رنگش سپید بود آن جا
آن جا همان خالی محض بود.
و من را تهی کرده بود
و من شاید همان خالی محض شده بودم.
اما،
من،
رنگم آبی بود.
 

ای آدم بدشانس !

 


دسته ها : ادبی - دل نوشته
پنج شنبه 1387/6/21 17:24
X